کاربرد فرایند فتوکاتالیستی tio۲/uv-c در حذف رنگ راکتیو قرمز ۱۹۸ از فاضلاب سنتتیک نساجی

سابقه واهداف: رنگ بارزترین آلاینده فاضلاب های نساجی می باشد که به دلیل اثرات سوء بهداشتی و زیست محیطی مورد توجه جدی می باشند. رنگ ها موادی با ساختار پیچیده، معمولاً سمی و مقاوم به تجزیه بیولوژیک هستند که از طریق فاضلابهای صنعتی وارد محیط زیست می شوند. هدف این مطالعه تجزیه فتوشیمیایی(uv) و فوتوکاتالیستی(tio2/uv-c ) رنگ راکتیو قرمز 198 بود. روش بررسی: این مطالعه بصورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی در راکتور ناپیوسته انجام شد. فاضلاب سنتتیک از انحلال رنگ راکتیو قرمز 198 در آب شهر تهیه و تأثیر غلظت اولیه رنگ، جرم tio2، ph  و زمان تماس در حذف رنگ بررسی شد. غلظت رنگ با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 518 نانومتر تعیین گردید. یافته ها:. فرایند tio2/uv-c  نسبت به فرآیند uv-c تنها، موثرتر است. ثابت سرعت تجزیه فتوشیمیایی در ph اسیدی 0019/0 و طی فرایند تجزیه فتوکاتالیستی  0381/0 بر دقیقه می باشد. تجزیه نوری و فتوکاتالیستی رنگ مورد نظر از مدل سینتیک درجه اول پیروی می کند. افزایش جرم  tio2از 4/0 به 1 گرم منجر به افزایش راندمان از 8/97 به 100 در صد می گردد. افزایش غلظت رنگ از 100 به 250 میلی گرم در لیتر و ph  از 4 به 10 منجر به کاهش راندمان به ترتیب  از 100 به 66/97 و از 100 به 6/94 می گردد. بهترین راندمان در ph معادل 4 حاصل می گردد. نتیجه گیری: بیشترین کارآیی حذف رنگ راکتیو قرمز 198 با فرایندهای اکسیداسیون فتوشیمیایی و فتوکاتالیستی تحت شرایط اسیدی حاصل می شود که از این میان فرآیند فتوکاتالیستی موثر تر می باشد.